Hoe u uw buitenlandse investering kunt beschermen tegen valutarisico
Inhoudsopgave
Wisselkoersschommelingen komen vaak voor. Van iemand die op vakantie is en een reis naar het buitenland plant en zich afvraagt wanneer en hoe hij lokale financiering kan krijgen tot een internationale organisatie die koopt en verkoopt in meerdere landen, kunnen de gevolgen van een slechte deal aanzienlijk zijn.
Soorten valutarisico
Er zijn drie soorten valuta risico waarmee bedrijven worden geconfronteerd: transactierisico, overdrachtsrisico en financieel (of operationeel) risico. We zullen hieronder een kijkje nemen.
Valutarisico transactie
Zoals de naam al doet vermoeden, is dit de eenvoudigste vorm van valutarisico en komt het voor bij de daadwerkelijke valutahandel. Dit komt bijvoorbeeld door het tijdsverschil tussen het recht van de klant om geld te ontvangen en de daadwerkelijke fysieke ontvangst van het geld of, in geval van betaling, het tijdsverschil tussen de bestelbon en de factuur.
Voorbeeld:
Een Amerikaans bedrijf wil apparatuur kopen en na aanbiedingen van verschillende leveranciers (binnenlands en internationaal) te hebben ontvangen, besluiten ze euro's te kopen van een Duits bedrijf.
De uitrustingsprijs is 100.000 euro en de wisselkoers op het moment van bestellen is EUR/USD 1,1, wat het bedrijf een waarde geeft van 110.000 Amerikaanse dollars. Drie maanden later is de dollar gedaald wanneer de rekening moet worden betaald en is de wisselkoers euro/dollar nu 1.2.
Een bedrijf dat dezelfde 100.000 euro betaalt, kost nu $120,000. Blootstelling aan de transactie brengt extra voorwaardelijke kosten met zich mee van $10.000 voor het bedrijf, wat zou kunnen betekenen dat het bedrijf de apparatuur van een van zijn alternatieve leveranciers tegen een lagere prijs kan kopen.
Valutarisico bij omrekening
Dit impliceert de conversie of vertaling van jaarrekeningen voor buitenlandse dochterondernemingen (bijvoorbeeld winst- en verliesrekeningen en balansen) van de lokale valuta naar de rapporteringsvaluta van de moedermaatschappij. Dit komt omdat de moedermaatschappij rapportageverplichtingen heeft aan aandeelhouders en toezichthoudende autoriteiten die van haar eisen dat zij een set van online handelsrekeningen gekoppeld in een rapporteringsvaluta voor alle dochterondernemingen.
Stel dat een Amerikaans bedrijf in navolging van het bovenstaande voorbeeld besluit een dochteronderneming in Duitsland op te richten om apparatuur te vervaardigen. De dochteronderneming rapporteert de economische ontwikkeling in euro's en het Amerikaanse moederbedrijf rekent deze afrekeningen om in Amerikaanse dollars.
Onderstaand voorbeeld toont de financiële resultaten van een dochteronderneming in lokale euro's. Tussen het eerste en tweede jaar, zag het bedrijf een omzetstijging en bereikte productiviteit, terwijl de kosten laag bleven bij 6%. Dit vertegenwoordigt op zijn beurt een indrukwekkend 25% toenemen.
Door de effecten van wisselkoersschommelingen zien de financiële resultaten er echter heel anders uit in de rapporteringsvaluta van het moederbedrijf, de Amerikaanse dollar. In dit voorbeeld is de dollar in twee jaar gestegen en is de euro/dollar-wisselkoers gedaald van gemiddeld 1,2 in het eerste jaar 1 naar 1,05 in het tweede jaar. De financiële ontwikkeling van de Amerikaanse dollar ziet er veel slechter uit. Naar verluidt is de omzet met 4% gedaald terwijl het netto-inkomen nog steeds groeit, maar slechts met 9%, niet met 25%.
Het omgekeerde kan natuurlijk ook gebeuren. Daarom zult u bij het rapporteren van financiële resultaten vaak horen dat bedrijven 'gerapporteerd' en 'lokale valuta' rapporteren over specifieke belangrijke statistieken, zoals omzet.
Economisch of operationeel risico
Dit type valutarisico vloeit voort uit de impact van onverwachte wisselkoersschommelingen op de toekomstige kasstromen en marktwaarde van een onderneming en heeft een langetermijnkarakter. Dit soort effecten kunnen strategische beslissingen op de lange termijn beïnvloeden, zoals waar te investeren in productiefaciliteiten. Zelfs als u niet in het buitenland actief bent of verkoopt, kunnen wisselkoersschommelingen een aanzienlijke invloed hebben op uw concurrentievermogen. Een Amerikaanse fabrikant die alleen lokaal meubilair verkoopt, moet bijvoorbeeld concurreren met importproducten uit Azië en Europa, die concurrerender worden naarmate ze goedkoper worden wanneer de dollar aanzienlijk sterker wordt.
Hoe het valutarisico op de internationale markt te verminderen
De eerste vraag is of het de moeite waard is om het risico te minimaliseren. Misschien is een bedrijf bereid om valutarisico's als bedrijfskosten te accepteren en om te gaan met potentiële winstvolatiliteit. Een bedrijf kan een marge hebben die hoog genoeg is om een buffer te bieden tegen wisselkoersvolatiliteit, of het kan een sterk merk/concurrentievermogen hebben dat de prijzen kan verhogen om ongunstige veranderingen te compenseren. Bovendien mag het bedrijf handel drijven met landen waarvan de valuta gekoppeld is aan de Amerikaanse dollar (behalve Saoedi-Arabië, met zijn valuta gekoppeld aan dollars vanaf 2003). De lijst met officieel gekoppelde landen is echter klein en onbelangrijk in termen van volume).
Voor bedrijven die risico's in vreemde valuta actief willen beperken, variëren de beschikbare tools van zeer eenvoudig en goedkoop tot complexer en duurder.
Handel in uw valuta
Bedrijven met substantiële concurrentievoordelen kunnen geen merkproducten of -diensten verkopen, maar kunnen in valuta onderhandelen. Een Amerikaans bedrijf kan u bijvoorbeeld verplichten om te factureren en te betalen Amerikaanse dollars ook als je in het buitenland werkt. Hiermee worden de online valuta wisselen risico voor de lokale afnemer/leverancier.
In de praktijk kan dit lastig zijn omdat er kosten zijn die in lokale valuta moeten worden betaald, zoals belastingen en salarissen, maar het kan mogelijk zijn voor bedrijven die voornamelijk via internet zaken doen.
Zakelijke relatie/contractbescherming
Veel bedrijven die te maken hebben met grote infrastructuurprojecten, zoals olie en gas, energie of mijnbouw, hebben vaak langetermijncontracten die een aanzienlijk deel van de valutawissel kunnen dekken. Deze contracten kunnen vele jaren duren en fluctuerende wisselkoersen tijdens contractonderhandelingen en waarderingen kunnen de winstgevendheid in gevaar brengen. In het contract kan een valutaclausule worden opgenomen die de inkomsten vergoedt als de wisselkoers meer afwijkt dan het afgesproken bedrag. Dit duidelijk elimineert elk valutarisico aan de koper/leverancier en vereist, net als alle andere bepalingen van het contract, toestemming.
In mijn ervaring kan dit een zeer effectieve manier zijn om bescherming te bieden tegen volatiliteit in wisselkoersen, maar de juridische taal van contracten is strikt en de indicatoren die wisselkoersen meten moeten duidelijk nauwkeurig zijn. Deze bepalingen moeten ook regelmatig worden herzien door financiële en commerciële groepen om ervoor te zorgen dat er procedures zijn om schade te verhalen wanneer geldelijke voorzieningen worden geactiveerd.
Ten slotte kunnen deze bepalingen leiden tot complexe deals als commerciële onderhandelingen met een klant worden gestart, vooral wanneer de tijd versmelt met de tijd van onderhandelingen over een nieuw contract of de verlenging ervan. Bedrijven handhaven meestal geen regels om te beschermen klanten relaties wanneer dit gebeurt.
Valutarisico afdekken
Natuurlijke valutahedging vindt plaats wanneer een bedrijf dat kan overeenkomen met inkomsten in vreemde valuta en kosten om het netto valutarisico of de blootstelling te verminderen of te elimineren. Een Amerikaans bedrijf dat in Europa actief is en in euro's verdient, kan bijvoorbeeld Europese producten vinden om aan zijn binnenlandse activiteiten in de Verenigde Staten te leveren om die euro's te gebruiken. Dit is een voorbeeld van het enigszins vereenvoudigen van de toeleveringsketen voor de meeste bedrijven, maar we hebben gezien hoe dit effectief kan worden gebruikt wanneer een bedrijf afdelingen in meerdere landen heeft.
Dit legt echter extra druk op PSA's, aangezien het bijhouden van nettoblootstellingen vereist dat winst-en-verliesrekeninggegevens en -saldi in meerdere valuta naast traditionele grootboeken worden verwerkt.
Hedge met financiële instrumenten
De meest complexe en misschien wel bekende manier om valutarisico's af te dekken, is het gebruik van een hedging mechanisme met financiële instrumenten. De twee belangrijkste afdekkingsmethoden zijn valutafutures en wisselkoersopties.
1. Termijncontract.
Een termijncontract is een contract waarin een bedrijf ermee instemt om op een bepaalde datum in de toekomst een bepaald bedrag aan vreemde valuta te kopen of te verkopen. Het bedrijf kan zich beschermen tegen latere wisselkoersschommelingen door deze overeenkomst aan te gaan met een derde partij (meestal een bank of andere financiële instelling).
Het doel van dit contract is valutaposities af te dekken om verliezen in specifieke transacties te voorkomen. In het eerder besproken voorbeeld van het materieelcontract kan een bedrijf een forex afdekking tegen een vast tarief van 1,1€/US$ in het verkooppunt. Hedgingkosten omvatten transactiekosten betaald aan derden en aanpassingen om het renteverschil tussen de twee valuta's weer te geven. Hedging is meestal beschikbaar voor maximaal 12 maanden, maar sommige van de belangrijkste valutaparen kunnen worden afgedekt langere periodes.
Termijncontracten kunnen zeer effectief zijn. Maar alleen als het bedrijf een solide werkkapitaalproces heeft. Het beveiligingsvoordeel is alleen zichtbaar als de transactie (klantontvangst of betaling aan de leverancier) op de verwachte datum heeft plaatsgevonden. Dit vereist een nauwe samenwerking tussen de incassoafdeling en het incasso-/facturatieteam.
2. Valuta-opties
Valutaopties geven het bedrijf het recht, maar niet de verplichting, om op of vóór een bepaalde datum valuta te kopen en te verkopen tegen een bepaalde wisselkoers. Dit is vergelijkbaar met een termijncontract, maar het bedrijf is niet verplicht om een transactie uit te voeren wanneer het contract wordt beëindigd. De belegger oefent de optie uit en profiteert van het contract als de optieprijs gunstiger is dan de spotmarktprijs. Als de spotmarktrente minder gunstig zou zijn, zouden beleggers dat wel doen sluit de waarde op de spotmarkt en bieden de mogelijkheid om valutatransacties uit te voeren. Deze flexibiliteit is niet gratis en bedrijven moeten een optiepremie betalen.
Goed om te weten!
Stel in het bovenstaande apparatuurvoorbeeld dat het bedrijf een optie accepteert in plaats van een termijncontract, en de premie op de optie is $5.000.
Als de dollar verzwakt van € 1,1 tot € 1,2, zal het bedrijf de optie uitoefenen en een wisselkoersverlies van $10.000 vermijden (maar de optie van $5.000 verhogen).
In een scenario waarin de dollarprijs € 1,1 tot € 0,95 is, laat het bedrijf de optie vervallen en handhaaft het een wisselkoersrendement van $15.000, resulterend in een nettowinst van $10.000 na overweging van de waarde van de optie.
In de praktijk hangt de waarde van de optiepremie af van de valuta waarin wordt verhandeld en de looptijd van de optie. Veel bedrijven vinden de kosten te onredelijk.
FAQ – De meest gestelde vragen over valutarisicobescherming:
Is bescherming tegen valutarisico belangrijk?
Ja, bescherming tegen valutarisico's is essentieel. Door de economische veranderingen die constant op de markt plaatsvinden, moet de valuta van elke economie beschermd blijven. Het zal de economie een concurrentievoordeel en een gestroomlijnde investeringsbron bieden. Als de valuta onstabiel is en vaak fluctueert, kan dit een risico vormen voor beleggers. Bescherming tegen valutarisico's is dus essentieel om investeringen op de lange termijn te bevorderen.
Wat zijn enkele stappen in bescherming tegen valutarisico's?
Als u een forextrader bent, kunt u zich vaak blootstellen aan valutarisico's. Bescherming tegen valutarisico's is dus essentieel om handelsverliezen op forex te minimaliseren. Een paar beslissingen kunnen een forextrader helpen bij het beschermen van valutarisico's. Een forextrader kan er bijvoorbeeld een prioriteit van maken om in zijn lokale valuta te handelen. Handelen in de lokale valuta zal de verliezen voor elke handelaar minimaliseren of minimaliseren. Het is dus een wenselijke stap in de bescherming van valutarisico's.
Moet een handelaar handelen zonder rekening te houden met bescherming tegen valutarisico's?
Geen enkele handelaar zou moeten denken aan handelen zonder bescherming tegen valutarisico's. Hij kan tenslotte aanzienlijke verliezen lijden als hij vooruitgaat zonder enige bescherming tegen valutarisico's in zijn handelsstrategieën op te nemen. Een handelaar kan het afdekken van valutarisico's opnemen in zijn handelsbeslissingen om de risico's van valutaschommelingen te minimaliseren.
Laatst bijgewerkt op 17 februari 2023 door André Witzel